Palabras mortas é un poemario irreverente, posoptimista, cheo de non-humor e ideas cínicas sobre a desaparición da cultura galega, o desleixo da lingua, a subrogación da identidade de país en pos dunha estirpe na que nunca se integrará a persoas con máis de cinco vogais, os medios de comunicación escrupulosos, as vitrocerámicas con conciencia, a benevolencia da policía americana, os pangolíns, os garranos da serra da Groba, Castelao, o Potsdam dos anos vinte, a reconversión da central de As Pontes, o futuro de Vallecas e os colectores de residuos para a reciclaxe de restos de poetas non humanos, no que o autor de "mover os marcos" e "ko?post?la" xoga agora, coma sempre, a descolocar o lector cunha linguaxe simple, digna de rabia e excomuñón literaria, e que se publica grazas ao afouto xurado do XII Certame de Poesía Xosé M. López Ardeiro do Concello de Negreira."
