As narracións reunidas nesta obra teñen, porén, grandes diferencias en canto á súa resolución, o que dá pé a unha lectura impredecible a priori. Mais teñen en común a recoñecible correción na súa estrutura, un manexo da lingua con recendo clásico e fasquía moderna á vez, gozan, todas, de moi boa factura e-como nota principal- teñen esa maxia que permite e provoca unha lectura fluída, natural, que non cansa e que deixa, mesmo, con gañas de máis.