Carmiña veve en Casal do Río, unha poboación con moita vida, ou iso di ela moi fachendosa de ter nacido neste fermoso lugar. Casal do Río non é unha aldea, pero tampouco é unha vila; anda entremedias das dúas.
Aos seus sesenta e seis anos, Carmiña segue traballando no supermercado que a súa nai creou hai xa varias décadas.
Canto tiña dezaseis anos, Carmiña coñeceu a César na verbena de San Caetano e bailaron toda a noite.
Ao remate da mesma, acompañouna á casa e ao despedirense, el deulle un delicado bico nos beizos que ela non esperaba. Entrou na casa toda emocionada; era o primeiro bico que recibía dun mozo. Non o esquecería nunca.
Cincuenta anos despois, volven verse no Supermercado Carmiña.