O avó de Breixo acaba de morrer . A súa neta María lémbrao aproveitando os fíos de néboa que permanecían na memoria del , recuperando as andanzas súas , da avoa Xona e demais membros da familia . Dálles voz e déixaos que falen de cadaquén . O resultado ás veces é << delicado >>:
Breixo: Meu fillo Ighnasio traballando comigho ? É un lacasán!
Ignacio : Amólame traballar por dous ...
Breixo: Meu fillo Fransisco ? É un fillo do demo !
Francisco: Poida.....
Breixo : Á miña muller non lle vira o rumbo nin unha ghalerna !
Xona: Cagho na nai que os botou a todos !
Con humor retranqueiro , a narradora percorre historias , anécdotas e soños nda súa saga familiar.