Raro é unha escolma de relatos que transitan diferentes xéneros literarios. Algúns constitúen a primeira achega do autor á fantasía e á ciencia ficción, esta última tamén dende unha estética ciberpunk, e todos eles están impregnados dunha visión surrealista con certa carga de ironía. Nútrense principalmente
de sensacións, de escenas que provocan emocións ou que buscan facelo, antes que contar unha historia.
Este libro, se por algo ficará na memoria das persoas que o lean, será porque lles espertou o horror do posible, do que nalgún momento foi real, aínda que non necesariamente percibido como tal.