A obsesión pola felicidade non se extingue senón que , como a enerxía , se transforma . Estamos cansos de escoitar que cada quen é responsable do seu destino . Aplicado ese lema ideolóxico á felicidade , os infelices seríano por desentederse da súa responsabilidade neste mester . Cabe pensar unha posibilidade futura onde o asunto da felicidade acabe sendo un problema de Estado , pero se así fose cada quen tería que resolver este problema pola súa propia conta o risco . Este obra de Marcos Lorenzo abre un horizonte de comprensión das sinerxías profundas da cultura galega , tendo moi presente o tránsito dunha sociedade con perfís tradicionais a unha nacente sociedade tardo-moderna nun reducido intervalo temporal .